Gedicht
ALS PARACHUTIST…
(Fragment uit de Slag om Arnhem)
Mortierprojectielen,
Geprikkeld als wespen –
Staken met angels des doods.
Na ieder salvo
Bleven er doodse hopen
Soldatenuniformen liggen…
Gevoerd met het rood van bloed.
De ondergaande zon, het schaamrood
Op de kaken – heeft zich verscholen –
Naast dikke takken van uitgerukte bomen.
Want – de hele dag was besmeurd
Met het purper van bloed…
In de loopgraaf van twee Polen
Vond een breedgeschouderde
“Rode Duivel” gastvrijheid.
Hij zocht beschutting tegen – alweer een
Van de talloze Duitse aanvallen,
Daar hij vroeger aan zijn uitgehongerde
Soldatenbroeders appels uitdeelde,
Van die Nederlandse, ‘s nachts geplukt,
In de tuin – grenzend aan het bos.
Boven de schuilplek van de twee Polen
Loeide de lucht met een knal,
Alsof – helse binnenplaatsen,
Met het gelach van duizend duivels
Hun inferno’s openden.
En – een tijdje later volgde
Die – korte, onzekere stilte,
Verscheurd door een pijnlijke kreet.
Wij snelden met Frank ernaartoe,
Om de toestand ter plaatse op te nemen –
De “Rode Duivel” met zijn
Over de ogen gezakte baret
Glimlachte pijnlijk –
En – opende de lippen lichtjes,
Als wilde hij iets fluisteren…
Maar, de woorden kwamen niet verder
Dan zijn verwonde – borst.
Zich verslikkend in het bloed –
Stierf hij in onze armen…
Jan Zbigniew Raschke (vertaling: Klaas Seinhorst)
* “Czerwony Diabeł” – “Rode Duivel” – was een veelgebruikte naam voor Britse parachutisten, die rode baretten droegen.
De soldaten van de Poolse 1e Onafhankelijke Parachutistenbrigade droegen asgrijze baretten.