Toespraak burgemeester, mevr. E. Tuijnman
Beste veteranen, dames en heren,
Dit jaar wil ik graag beginnen met een paar strofes uit het gedicht “Enkele mensen” van de Poolse dichteres én Nobelprijswinnares Wislawa Szymborska.
“Enkele mensen op de vlucht voor enkele mensen
In een of ander land onder de zon en enige wolken.
Ze laten alles achter wat van hen is, een of ander alles,
bezaaide velden, een aantal kippen en honden, spiegeltjes waarin nu het vuur zich spiegelt.
Ze hebben kruiken en bundels op hun rug
elke dag leger, elke dag zwaarder”.
En dan verder:
“Voor hen ligt een of andere weg die nooit de goede is,
altijd de verkeerde brug over een rivier die vreemd roze kleurt.
Ergens wordt geschoten, dichtbij of verder weg,
in de lucht een of ander vliegtuig dat wat rondcirkelt”.
Voor hen ligt een of andere weg die nooit de goede is,
altijd de verkeerde brug………..
Wat zullen die jonge mannen van de 1ste Onafhankelijke Poolse Parachutisten Brigade gedacht hebben toen zij hier in die septemberdagen van 1944 trachtten het tij te keren, de vijand te verdrijven.
Wat zal Generaal Sosabowski gedacht hebben, zijn mannen moed inpratend.
Nu, 64 jaar later, waar wij in Driel dat zich zo nauw verbonden weet met hún Polen, ónze Polen en al die anderen herdenken die sneuvelden om ons de vrijheid te hergeven, trof mij die regel “altijd de verkeerde brug”.
Toen was het de verkeerde brug, een brug te ver.
Maar wij zouden al die soldaten te kort doen als wij niet probeerden de boodschap van die brug over te brengen op nieuwe generaties.
Omdat dat nog altijd zo bitter nodig is, getuige de vele oorlogsbeelden die ons bijna dagelijks worden voorgeschoteld.
Daarom ben ik ook verheugd dat opnieuw, als belangrijk onderdeel van de Airborneherdenkingen, jongeren uit ons eigen land en jongeren uit onze partnergemeenten zich deze dagen bezighouden met vrede, vrijheid en democratie.
Zij zijn het die straks de verantwoordelijkheid dragen voor het besef dat elk mens, waar ook ter wereld, het recht heeft op vrijheid en democratie.
Het recht heeft op veiligheid en voedsel. Het recht op onderwijs.
Altijd de verkeerde brug, een brug te ver. Of toch, een brug naar de toekomst…..
Hoe moeilijk ook, wij hebben de plicht hieraan te blijven werken.
Om onze kinderen en kleinkinderen over de hele wereld te geven waar elk mensenkind recht op heeft.
Met de boodschap dat de inzet in september 1944 van vele, vaak jonge mannen, niet tevergeefs is geweest.
Uit dankbaarheid en besef dat zij streden voor onze vrijheid.